Opara na ciasto drożdżowe

Ciasto drożdżowe jest używane do większości rodzajów pieczenia. Robią ciasta i torty, bułki i chleb, pizzę, naleśniki i wiele innych produktów. Baza mąki na drożdżach może być gąbczasta i prosta. Termin ten odnosi się do technologii ciasta. Bezoparny sposób oznacza, że wszystkie składniki miesza się ze sobą natychmiast, bez wcześniejszego przygotowania zaczynu. Bela ciasta drożdżowego to przystawka na drożdżach. Piekarze często nazywają to starterem. Z jego przygotowaniem rozpoczyna się proces ugniatania wielu rodzajów baz mąki, zwłaszcza jeśli jest w niej dużo pieczenia (masło, jajka, cukier). Gąbczaste ciasto drożdżowe rośnie lepiej, ma bardziej przyjemny smak, nie pogarsza się dłużej. Dlatego właśnie ta metoda wybiera większość profesjonalnych piekarzy, którzy są dumni z owoców swojej pracy.

Funkcje gotowania

Techniki parzenia ciasta drożdżowego nie mają dużych różnic i nie ma znaczenia, jakiego rodzaju pieczenia przygotowuje się bazę mąki. Proces ten polega na aktywowaniu drożdży, ich „karmieniu” cukrem, dodaniu mąki i czekaniu na przybycie gąbki. Zewnętrznie, ten algorytm wygląda na prosty, ale gdy próbuje zrobić ciasto, początkujący kucharz zaczyna zadawać różne pytania, zdając sobie sprawę, że nie ma drobiazgów w procesie wyrabiania. Ile drożdży, cukru i mąki? Jaka powinna być temperatura ciekłej bazy i co może jej służyć, z wyjątkiem wody? Jak ustalić, że opara się pojawiła? Tylko znając odpowiedzi na wszystkie te pytania, możesz wyrabiać dobre ciasto, które wyjdzie pyszne ciasta.

Ilość drożdży dla ciasta jest obliczana na podstawie ilości mąki i właściwości samych drożdży. Zazwyczaj stosuje się 50 g drożdży prasowanych lub 15-20 g suchych drożdży na 1 kg mąki. Nie mówimy tu o drożdżach o dużej szybkości, na które ciasto zwykle robi się prosto. Ale jeśli zdecydujesz się zrobić na nich napar, a następnie na 1 kg mąki, użyj jednego worka drożdży instant (11 g) lub więcej, jeśli chcesz, aby napar pojawił się niemal natychmiast.
Aby aktywować drożdże, potrzebny będzie ciepły płyn. Zwykle jest to woda lub mleko, rzadziej serwatka lub kefir. Ciecz ogrzewa się do około 30 stopni, chyba że istnieją inne zalecenia dotyczące opakowania z drożdżami. Jeśli baza cieczy jest zbyt zimna, drożdże odmówią pracy. Gorąca ciecz może je całkowicie zabić.
Cukier do pieczenia jest zwykle przyjmowany trochę, ale powinien być wystarczający, aby zapewnić powstanie dwutlenku węgla, zdolnego podnieść ciasto. Zwykle 50 łyżek cukru dodaje się do 50 g sprasowanych drożdży, w zależności od tego, ile słodkich ciastek chcą. Jeśli test przepisu wymaga użycia większej ilości cukru, dodaje się go po tym, jak gąbka jest odpowiednia.
Opara może być płynna i gruba. W przypadku chleba i ciast zazwyczaj wytwarzają gruby zakwas, dodając połowę przepisanej ilości mąki. Ciasto na placki i naleśniki jest często przygotowywane jako płyn, do przygotowania używa się około jednej trzeciej przepisanej ilości mąki.
Pozostała mąka, a także masło, jajka i inne składniki łączą się z naparem po ugotowaniu.
Ciekły napar pojawia się w około 30-40 minut, grube warzenie musi czekać 2-3 razy dłużej.
Opara jest uważana za zbliżoną, gdy zaczyna opadać po 2-3-krotnym wzroście objętości. Na powierzchni pęcherzyków ciasta w tym czasie często występują pęknięcia, które mogą dokładnie określić potrzebę przejścia do następnego etapu ciasta.
Na mące drugiej klasy gąbka szybciej się dopasowuje, ale ciasto nie jest smaczne, dlatego doświadczone gospodynie domowe wolą używać mąki najwyższej lub pierwszej klasy.
Mąkę należy przesiać przed połączeniem z innymi składnikami. Odbywa się to nie tylko w celu pozbycia się małych śmieci i larw owadów. Głównym zadaniem jest nasycenie mąki tlenem: po przesianiu staje się to łatwe, łatwo jest mieszać ją z innymi składnikami, zapobiegając tworzeniu się grudek. Opara na przesianej mące pasuje szybciej. Z ciasta wyrabia się pyszne i przewiewne wypieki.
W przypadku łączenia mąki z innymi składnikami, które są częścią ciasta, konieczne jest mieszanie mieszaniny aż do uzyskania jednorodności, niemożliwe jest pozostawienie w niej grudek mąki.
Po wymieszaniu składników pojemnik z naparem jest przykryty ściereczką lub folią spożywczą, umieszczony w ciepłym miejscu. Im wyższa temperatura otoczenia, tym mniej trzeba będzie czekać na wzrost ciasta. Optymalna temperatura wynosi około 26-28 stopni. Liści okna podczas przygotowywania ciasta drożdżowego nie można otworzyć - boi się przeciągów.
Staraj się nie przegapić momentu, w którym gąbka się zbliża i nadszedł czas, aby dodać do niej inne składniki. Kiedy zaczyna spadać, procesy fermentacji w nim się kończą, a wkrótce zacznie się kwaśić. Jeśli nie ugniatasz ciasta na czas, może stać się kwaśne, a wypiekanie ciasta nie będzie tak bujne, jak mogłoby być.

Zagniecione ciasto nie jest używane natychmiast. Umieszczają go w ciepłym miejscu i czekają, aż zwiększy głośność co najmniej 2 razy. Tylko wtedy może być zgnieciony i użyty zgodnie z jego przeznaczeniem.

Ciasto na ciasto drożdżowe na wodzie

Skład:

drożdże prasowane - 25 g;
woda - 0,25 l;
cukier - 20 g;
mąka - 150 g.

Metoda przygotowania:

Zagotować wodę. Pozwól mu ostygnąć do 30-35 stopni. Wlać do miski.
Rozdrobnij drożdże w misce wodą, dodaj cukier. Mieszaj, aż drożdże i cukier się rozpuszczą.
Odczekaj około 10 minut, aż drożdże zaczną działać. Wskazuje to na pojawienie się piankowych czapek.
Przesiać mąkę, połączyć ją z płynną kompozycją. Dobrze wymieszaj, aby uniknąć grudek w gotowej masie.
Owinąć miskę folią spożywczą, zrobić w niej kilka małych otworów wykałaczką, aby ciasto nie dusiło się.

Umieść miskę w ciepłym miejscu i poczekaj, aż gąbka wzniesie się i zacznie spadać. Połącz go z pozostałymi składnikami, wyrabiaj ciasto. Prasowane drożdże w tym przepisie można zastąpić zwykłymi suchymi, wystarczy jedna standardowa saszetka.