Likier porzeczki domowej: podstawowe metody gotowania. Cechy odmianowe surowców do przygotowania likierów porzeczkowych

Likier porzeczki domowej: podstawowe metody gotowania. Cechy odmianowe surowców do przygotowania likierów porzeczkowych

Aby usystematyzować lub przynajmniej sporządzić pełną listę likierów znanych światu, nikomu się jeszcze nie udało.

Likiery zajmują szczególne miejsce wśród wszystkich napojów alkoholowych, ze względu na swoją różnorodność, uniwersalną metodę gotowania.

Są to napoje lecznicze i przysmaki na bazie alkoholu.

Likiery są bardzo smacznym dodatkiem w słodyczach i deserach.

Dokładne receptury najsłynniejszych likierów są przechowywane przez ich producentów w ścisłej tajemnicy. Oczywiście możesz je odgadnąć, ale często z takiego przedsięwzięcia otrzymujesz nowe i niespodziewanie interesujące przepisy na drinki.

Likier porzeczkowy - podstawowe zasady gotowania

Porzeczki z pewnością można nazwać rosyjskimi jagodami. Lubi klimat umiarkowany, a nawet chłodny, co jest porównywalne z położeniem geograficznym Europy, Azji Północnej i Ameryki. Ale mieszkańcy Europy Zachodniej nigdy nie byli szczególnie zainteresowani porzeczkami jako pożywieniem, aw czasie, gdy odkryto Amerykę, istniało już wiele możliwości używania pachnących i leczniczych jagód porzeczki w starożytnej kuchni rosyjskiej.

Przez wynalezienie likierów, jak świadczą kamienne rękopisy, starożytni Egipcjanie położyli ręce. Starożytni Grecy, Rzymianie, a następnie benedyktyni i inni mnisi również brali udział w dalszej poprawie tego przysmaku alkoholowego. Ulepszenie i wynalezienie nowych receptur trwa nadal, ale nie tylko w klasztorach, ale także w kuchniach domowych, zwłaszcza gdy lato jest bardzo obfite, jagody.

Porzeczka jest bogata w witaminę C i potas, dlatego jest bogatym źródłem leczniczych surowców. Oczywiście, te korzystne substancje mogą być konserwowane przez konserwowanie ich cukrem lub przez gotowanie dżemu, ale w rzeczywistości większość witaminy C jest niszczona w temperaturze 40 ° C. Z drugiej strony, bezalkoholowe jagody nie są utleniane przez kontakt z powietrzem, nie są niszczone przez wystawienie na działanie temperatury i nie są narażone na działanie wszystkich rodzajów bakterii. Prawdopodobnie dlatego likier został wynaleziony w starożytności. Alkohol jest rozpuszczalnikiem, a samo słowo „likier” zawiera nie tylko nazwę napoju, ale metodę jego przygotowania - rozpuszczenie jakichkolwiek składników roślinnych w alkoholu. Biorąc pod uwagę obfitość roślin na naszej planecie, lista nowych likierów będzie aktualizowana przez ponad wiek.

Ale zastanówcie się nad likierami porzeczkowymi. Najczęstsze odmiany są czarne, czerwone i białe (lub złote), ponieważ to właśnie te gatunki są najczęściej spotykane na działkach daczy i wymagają corocznego zwracania uwagi na ich metody przetwarzania.

Czarna porzeczka ma najbardziej wyraźny aromat. Dlatego likier z czarnej porzeczki jest amatorem. Czerwono-biała jagoda ma mniej intensywny, choć charakterystyczny zapach. Wszystkie te rodzaje porzeczek są lepiej wykorzystywane do produkcji napojów likierowych, zarówno w połączeniu ze sobą, jak iz innymi jagodami.

Czarna porzeczka nadaje likierowi intensywny ciemnoczerwony kolor, który można regulować przez zmieszanie surowców przed ekstrakcją, przez zmieszanie różnych jagód oraz przez mieszanie gotowych likierów: czarnej i białej porzeczki; czarne porzeczki i agrest, żółte wiśnie, morele, dzikie jagody. Czerwony likier porzeczkowy ma jasny rubinowy kolor. Biała porzeczka może być łączona z jagodami i owocami dowolnego koloru.

Jeśli chodzi o walory smakowe likierów porzeczkowych, należy zauważyć, że w przypadku czarnych jagód lepiej jest wybrać owoce o neutralnym zapachu, ale o niższej kwasowości. Inne rodzaje porzeczek nie są gorsze pod względem kwasowości od czarnych porzeczek, ale mniej wybredne pod względem zgodności smaków. Kwasowość jagodowa jest ważnym kryterium oceny surowców jagodowych do produkcji słodkiego napoju alkoholowego. Szczególnie ważne jest rozważenie tego wskaźnika przy przygotowywaniu win likierowych, ponieważ technologia ta zapewnia określony poziom kwasu i cukru, obecność tanin w celu uzyskania wysokiej jakości mocnego wina. Porzeczki zawierają zbyt dużo kwasu, co nie jest zbyt dobrze odzwierciedlone w przygotowaniu wina. Jego jagody mają kwasowość, która przekracza wymagane wartości więcej niż 2 razy. Wina mocne są przygotowywane jak zwykle, w kilku etapach:

Przygotowanie surowców: zbieranie, sortowanie jagód (dla likierów nadają się tylko dojrzałe jagody, dobrej jakości, bez śladów uszkodzeń spowodowanych różnymi chorobami, bez pleśni i zgnilizny). Usuwanie zanieczyszczeń obejmuje czyszczenie jagód z łodygi i suchych kwiatostanów.

Uzyskanie zacieru jest obowiązkowym procesem. Następnie możesz to zrobić z wyboru: połóż wino fermentacyjne razem z puree jagodowym lub najpierw oddziel sok, wlej grubszy alkohol, a następnie wymieszaj gotową nalewkę alkoholową z winem. W pierwszym przypadku do gotowego wina dodaje się alkohol w czystej postaci.

Następnie przygotowuje się brzeczkę, gdy niezbędna ilość wody jest dodawana do surowców w celu zmniejszenia kwasowości. Poziom zawartości cukru zwiększa się przez dodanie cukru, miodu. Częściowo niedobór cukru w ​​surowcach porzeczkowych jest kompensowany przez zmieszanie go z jagodami o wyższej zawartości cukru. W rezultacie uzyskuje się nowe rodzaje likierów owocowych. Jednak najczęściej likiery jagodowe lub owocowe mają pojedynczy klasyfikator smakowy i aromatyczny, który następnie miesza się w napojach koktajlowych.

W produkcji likierów cukier i jego substytuty jest również jednym z głównych składników. Właściwie wszystkie likiery są klasyfikowane według ich wytrzymałości i zawartości cukru. Minimalna dopuszczalna ilość cukrów wynosi 25%, maksymalna zawartość wynosi 60%.

Zawartość alkoholu waha się od 15-75%. Maksymalna ilość alkoholu zawarta jest w balsamach, które z reguły są używane w małych ilościach i do celów leczniczych.

Druga metoda gotowania likierów jest najprostsza. Polega na infuzji składników roślinnych na alkohol, z jednoczesnym lub późniejszym dodaniem cukru. Czas przebywania surowca w płynie alkoholowym zależy najczęściej od cierpliwości producenta, ale im dłuższy proces ekstrakcji, tym lepszy wynik.

Biała porzeczka i malinowy likier

Skład:

  • Cukier 6,3 kg
  • Jagody (maliny i białe porzeczki) 9,1 kg = 5,5 litra soku
  • 2,5 l alkoholu

Przygotowanie:

  1. Przygotowane jagody, w równych częściach lub w losowo wybranych proporcjach, łączą się z cukrem i kruszą szpatułką.
  2. Dodaj do butelki, do startych jagód, alkoholu i odstaw na sześć miesięcy.
  3. Przełóż gotowy likier przez filtr. Pozwól odstawić na kolejny tydzień, aby w razie potrzeby ponownie usunąć opady.
  4. Po raz drugi lepiej jest usunąć likier z osadu, podobnie jak przy produkcji win domowych: przecedzić likier przez plastikową rurkę, wkładając jeden koniec do butelki likieru, a drugą do czystego i suchego naczynia.
  5. Postaraj się, aby koniec rury nie dotykał osadów na dole, aby nie trzeba było powtarzać tej operacji ponownie, po tym jak likier osiadł nie wcześniej niż w ciągu tygodnia.
  6. Uszczelnij gotowy likier i schowaj go w butelce.

Likier z czerwonej porzeczki z orzeźwiającą miętą

Skład:

  • Berry 3,5 kg
  • Wódka (40%) 4,5 litra
  • Cukier 5 kg
  • Mięta pieprzowa (świeża) 500 g

Przygotowanie:

  1. Obierz świeże jagody z ogonów i działek, zacieraj je cukrem.
  2. Wlej 1,5 litra wódki do słoika drobno posiekanych liści mięty, zamknij szczelnie pokrywką i wyjmij na dwa tygodnie w celu zaparzenia, z dala od światła słonecznego.
  3. Wskazane jest potrząsanie zawartością słoika codziennie, rano i wieczorem. Wlej resztę wódki do butelki startych porzeczek, a także nalegaj na co najmniej 14 dni.
  4. Po upływie daty ważności ściśnij płyn i przefiltruj nalewki z obu naczyń, połącz je. Wymieszać i butelkę.

Mocny likier z czarnej porzeczki

Skład:

  • Cukier 3 kg
  • Woda 1 l.
  • Jagody porzeczkowe 1,5 kg
  • Liście porzeczki, świeże 300 g
  • Alkohol 0,9 L

Przygotowanie:

  1. Umyć liście porzeczki, lekko wysuszyć, posiekać i przykryć alkoholem. Wyjmij pojemnik do infuzji.
  2. Przygotowane jagody (bez łodyg i działek), rozgniatać i dodawać cukier (1 kg).
  3. Przenieść do butelki i dodać przegotowaną i schłodzoną do temperatury pokojowej wodę.
  4. Wymieszaj zawartość butelki i zamknij szyjkę bawełnianą łopatką. Po pojawieniu się piany na powierzchni jagód, zainstaluj zawór i utrzymuj butelkę w stałej temperaturze 20-22 stopni, chroniąc przed przeciągami.
  5. Gdy fermentacja się skończy, ściśnij grubość i napełnij drugą część cukru.
  6. Nalewka jest również osuszana przez usunięcie liści porzeczki i łączona z winem usuniętym z osadu. Odczekaj 7-10 dni, aż likier ustabilizuje się, a drobne cząstki osiądą na dnie, a następnie usuń z osadu i wlej go do przygotowanych potraw.

Mocny likier z białych porzeczek i pomarańczy

Skład:

  • Jagody porzeczkowe 3 kg
  • Pomarańcze, czerwone 2 kg
  • Vanilla 5 strąków
  • Cognac (brandy) 2x0,5 l
  • Cukier 6,5 kg
  • 2,1 litra wódki
  • Jagody jałowca, suche 50 g

Przygotowanie:

  1. Wybierz porzeczkę, umyj ją i rozbij mikserem.
  2. Dodaj błonę pomarańczową i pomarańczę z membrany do niej. Wymieszaj przecier owocowy z cukrem i przenieś do butelki.
  3. Dodaj suszone jagody jałowca i strąki wanilii i wlej wódkę i brandy do mieszanki.
  4. Czas infuzji likieru zależy od cierpliwości producenta, ale lepiej poczekać co najmniej dwa tygodnie, potrząsając butelką każdego dnia, aby poprawić ekstrakcję.
  5. Gotowy napój, przechodzący przez filtr, zamknięty w butelkach.

Oryginalny likier wykonany z porzeczek, bananów i skondensowanej śmietany

Skład:

  • Biała porzeczka 0,7 l
  • 1,0 kg bananów
  • Wanilia 10 g
  • Skondensowany krem ​​500 g
  • Nalewka z cytryny (40%) 1 l.

Przygotowanie:

  1. Ten likier, oparty na słynnym „Beilis”, jest przygotowywany szybko, ale można go przechowywać nie dłużej niż 3-4 dni, ale lepiej go użyć od razu.
  2. Przetrzyj porzeczki przez sito. Świeży sok, przejdź przez filtr i dodaj puree bananowe, proszek waniliowy.
  3. Wymieszać tłuczone ziemniaki z zagęszczoną śmietaną za pomocą blendera, wlewając domowy sok z cytryny lub „Limoncello” w małych porcjach.
  4. Po 24 godzinach likier jest gotowy do spożycia. Podawać w wysokich szklankach, ze słomką, wiśnią koktajlową i plasterkiem cytryny.

Likiery porzeczkowe i morelowe

Skład:

  • Sok z białej porzeczki 1,0 l
  • Morele (miąższ) 1,5 kg
  • Esencja migdałowa 25 ml.
  • Drożdże winne 5 g
  • Cukier 2,5 kg
  • 0,7 l wody
  • Alkohol 1 L
  • Ekstrakt waniliowy 20 mg
  • Syrop cukrowy (gruby, ciemny) 0,5 l

Przygotowanie:

  1. Umyte morele, bez kamieni, mielą i wlewają do butelki mieszaninę soku z białej porzeczki, wody i cukru oraz rozpuszczają się w nich drożdże.
  2. Wymieszać brzeczkę i zamknąć wacikiem przed fermentacją, a następnie uszczelnić wodą.
  3. Wyjmij gotowe wino z osadu i odczekaj aż do pełnego wyjaśnienia. Powtórz rozbiórki.
  4. Wlać syrop cukrowy, alkohol i esencje do sklarowanego wina.
  5. Mieszaj zawartość butelki codziennie przez 15 dni. Zapakuj w przygotowany pojemnik i zamknij.

Likier porzeczkowy - porady i wskazówki

  • Lepiej jest nalegać na każdy likier w miejscu niedostępnym dla światła dziennego. Przy dodatnich temperaturach ekstrakcja będzie szybsza. Ponadto pożądane jest częste potrząsanie pojemnikiem w celu uzyskania lepszego efektu nasycenia alkoholem substancjami ekstrakcyjnymi. W warunkach produkcji do tego celu wykorzystuje się specjalny sprzęt.
  • Jeśli przygotowujesz napoje wieloskładnikowe za pomocą ziół leczniczych, pamiętaj, że te zioła są lecznicze i powinieneś ich używać tak ostrożnie jak lek!
Komentarze (0)
Popularne artykuły
Szukaj