Stał się nawykiem znoszenie pomidorów w sklepie z powodu braku smaku i zapachu. Nazywa się je „plastikiem”, „kartonem” i „trawą”. Istnieje wiele wersji wyjaśniających ten fakt. Ktoś mówi o modyfikacji genów, kimś o technologii uprawy hydroponicznej. Zobaczmy, dlaczego pomidory w sklepie nie są tak podobne do tych, które jedliśmy w dzieciństwie.
Hydroponika nie jest winna
Przede wszystkim niszczymy mit, że winę za to ponosi hydroponika. Rośliny uprawiane z hydroponikami są prawdziwe, naturalne i organiczne. W składzie składników odżywczych podawanych do korzeni roślin nie ma nic niezwykłego, nie ma mitycznych sterydów ani tajnych suplementów podczas stosowania hydroponiki. Eksperci potwierdzają, że smak warzyw uprawianych w hydroponikach nie można odróżnić od zwykłych.
Największy problem pomidorów dojrzewa?
Natura zapewnia, że wraz z dojrzewaniem, zaczerwienieniem, tworzeniem się substancji odpowiedzialnych za smak i aromat, pomidor zaczyna się pogarszać. Wynika to z syntezy enzymu niszczącego pektynę, co prowadzi do zmiękczenia i utraty kształtu owocu. W naturze konieczne jest, aby roślina rozproszyła nasiona. Owoc staje się bardziej miękki, tworząc doskonałe środowisko dla mikroorganizmów, pęka i traci swoją prezentację. Oddzielne procesy dojrzewania i uszkodzenia są niemożliwe.
Być może zauważyliście, że pomidory są bardziej nierówno zabarwione, z zielonymi obszarami w obszarze łodygi. Jednak takie „brzydkie” pomidory pogarszają się zbyt szybko i dlatego nie opłaca się sprzedawać ich w sklepie.
Skąd pochodzą piękne pomidory w sklepach?
Fotosynteza w pomidorach reguluje dwa geny - GLK1 i GLK2. Ich funkcje częściowo się uzupełniają, a awaria któregokolwiek z nich nie prowadzi do zakłóceń w fizjologii roślin. W liściach oba geny działają. W dojrzewających owocach - tylko GLK2. Jego praca w obszarze łodygi jest wyższa, co prowadzi do nierównomiernego dojrzewania, gdy połowa owoców jest już czerwona, a niektóre są nadal zielone.
Przez wiele lat wysiłki hodowców na całym świecie miały na celu wytwarzanie „pięknych” odmian pomidorów, których owoce są równomiernie zabarwione i odpowiednio przechowywane przez dłuższy czas bez utraty kształtu. A raz w trakcie selekcji (zauważ, że modyfikacja genetyczna nie ma z tym nic wspólnego) gen GLK2 „zepsuł się”. Zostało to ustalone przez biologów ze Stanów Zjednoczonych i Hiszpanii, rozszyfrowujących podstawy genetyczne takich pomidorów.
W roślinach z zepsutym GLK2 niedojrzałe owoce mają jednolity bladozielony kolor, a także stają się równomiernie czerwone. Jednocześnie, ze względu na niski poziom fotosyntezy, powstaje w nich mniej cukrów i innych rozpuszczalnych substancji, co pozbawia pomidor smaku i aromatu.
Hodowcy są wspierani przez kupujących.
Niedojrzałe owoce pomidorów z niepracującym genem GLK2 mają jednolity bladozielony kolor i są jednolicie zabarwione, zachowują swoją prezentację na dłużej, a piękne odmiany z takim znakiem szybko wychwytują liczniki i pola. A my, jako nabywcy, wspieraliśmy takie odmiany torebką, preferując piękne od brzydkich. Ale jednocześnie fotosynteza zatrzymała się w owocach takich pomidorów, mają mniej cukrów i substancji aromatycznych: pomidory straciły swój prawdziwy smak.
Inżynieria genetyczna jest w stanie naprawić pomidory.
Obecnie wiadomo, że grupa naukowców z kilku uniwersytetów - amerykańskich, hiszpańskich i argentyńskich - „dodała” roboczą wersję genu GLK2 do genomu pomidora i „włączyła go”. Wyniki były udane: nowe pomidory były smaczniejsze, a jednolitość kolorów pozostała.
Ironią losu jest to, że inżynieria genetyczna, której niesłusznie obwiniamy za zły smak pomidorów, była w stanie poprawić i poprawić to, co rozpieszczali hodowcy.
Może kiedyś, kiedy ludzkość zrozumie swój związek z technologią genów, będziemy mogli zobaczyć pyszne pomidory w sklepach. Ale kwestia bezpieczeństwa takich technologii nie jest przedmiotem tego artykułu.
